Er zijn toch al vier andere vakbonden actief binnen de Defensieorganisatie! Dat is de vraag die in de afgelopen jaren keer op keer aan mij als voorzitter werd gesteld. Een overigens terechte vraag. De Onafhankelijke Defensiebond werd opgericht omdat vergrijsde vakbonden, werkend vanuit een comfortabel gesubsidieerde stoel in de jaren 90 van de vorige eeuw, keer op keer akkoord gingen met verslechteringen op het gebied van arbeidsvoorwaarden en sociale zekerheid van het defensiepersoneel.

Het lukte de zittende bonden bijvoorbeeld niet een welvaartsvast inkomen en pensioen voor het defensiepersoneel te verzekeren met als gevolg dat salarisverhogingen uitbleven en secundaire arbeidsvoorwaarden versoberden. Het inkomen van militairen werd jaar op jaar van alle franje ontdaan. Daarnaast werd de ondersteuning van de bonden ten opzichte van hun eigen leden stap voor stap uitgekleed. In 2004 kwamen een aantal (ex-) onderofficieren daartegen in opstand omdat zij ervan overtuigd waren dat er wel degelijk plaats was voor een nieuwe vakbond die zich wel wil inzetten voor de militair en burger defensieambtenaar, niet alleen voor de arbeidsvoorwaarden maar ook voor het gezin in de bres wilde springen als dat nodig zou zijn. Die gelooft in het bestaan van een goed opgeleide en uitgeruste krijgsmacht die alle taken zelfstandig kan uitvoeren en zich afzet tegen elke vorm van afbraak. Het bestuur en kaderleden van de Onafhankelijke Defensiebond geloven dat een vakbond op een geheel andere wijze voor haar leden klaar kan staan. Zij hebben het geloof dat indien er sprake is van juiste denk en werkwijze een andere vakbond wordt gevormd die zich wereldwijd, 24 / 7, in kan zetten voor haar leden en zelfs hun gezinsleden. Dus ook civiele zaken indien die door de Onafhankelijke Defensiebond kon worden opgelost (mediation). Het geloof in eigen kunnen werd eind 2013 bewaarheid toen de Onafhankelijke Defensiebond ook door de minister van Defensie werd erkend. De jonge vakbond had zich keihard bewezen in de tussenliggende jaren. Door een gezamenlijke inspanning was het gelukt de juiste organisatie (broederschap) op poten te zetten die sneller, completer, innovatiever en bovenal eerlijker is. Iedereen betaalt hetzelfde contributiebedrag. Iedereen wordt als gelijke gezien (geen rangen of standen). Om dit te mogelijk te maken is een hoge mate van tolerantie nodig binnen onze vakorganisatie. De ODB evolueerde in de achterliggende jaren naar een organisatie die zaken behartigd, niet alleen binnen Defensie, maar die ook zaken aanpakt in de burgermaatschappij, een organisatie niet alleen actief binnen de medezeggenschap maar ook binnen aan aantal ondernemingsraden. 18 jaar ODB staat voor het bestuur en kaderleden gelijk aan 18 jaar onafgebroken strijd om onze ideeën en idealen te verwezenlijken.