Duitsland en het Duitse leger verloren twee achtereenvolgende oorlogen. De conclusie die veelal wordt getrokken is dat het Duitse leger niet was opgewassen tegen haar tegenstanders waardoor ze het onderspit wel moest delven. Dit beeld wordt voortdurend versterkt in de literatuur en in de media, waarbij men niet schroomt een en ander te larderen met schijnbaar hersenloos opererende Duitse eenheden waaraan leiding wordt gegeven door fanatiek schreeuwende officieren.Niets was minder waar.
[The] record shows that the Germans consistently outfought the far more numerous Allied armies that eventually defeated them… On a man for man basis the German ground soldiers consistently inflicted casualties at least a 50 percent higher rate than they incurred from the opposing British and American troops under all circumstances. This was true when they were attacking and when they were defending, when they had a local numerical superiority and when, as was usually the case, they were outnumbered, when they had air superiority and when they did not, when they won and when they lost. – Kolonel TrevorDupuy
Als we immers de relatieve battlefieldperformance van het Duitse leger bekijken, ontdekken dat deze minimaal 150% (Tweede Wereldoorlog) soms wel 300% (Eerste Wereldoorlog) hoger was dan die van de westelijke Geallieerden: tegenover 1 gedode of gewonde Duitse soldaat, stond minimaal 1,5 tot 3,0 gedode of gewonde Geallieerde soldaat.
De vraag die in dit boek centraal staat is waarom het Duitse leger een zoveel hogere relatieve battlefieldperformance had dan al haar tegenstanders. Vanuit het oogpunt van organisatie- en bedrijfskunde, sociologie en psychologie worden het Duitse leger en zijn tegenstanders geanalyseerd. Centraal element binnen het Pruisische/Duitse leger was Auftragstaktik, een besturingsconcept dat dateert uit het midden van de 19de eeuw maar nog steeds bijzonder geavanceerd is. Auftragstaktik had zelfsturing en snel en eigenstandig beslissingen kunnen nemen hoog in het vaandel staan.
Daarnaast besteedden de Duitsers bijzonder veel aandacht aan de psychologische en sociologische dimensies van legerorganisaties, niet verwonderlijk aangezien Duitsland de bakermat van deze wetenschappen is. Ze hechtten veel belang aan elementen als groepscohesie en hadden een helder beeld van de rol van die (onder)officieren speelden bij de persoonlijke en professionele ontwikkeling van de individuele soldaat, het creëren van groepscohesie en garanderen van de veiligheid binnen hun eenheden. Als we alles op een rij zetten ontstaat een uiterst genuanceerd beeld van een organisatie die een optimale mix wist te bereiken van de bovengenoemde en de vele andere ingrediënten die we in het boek zullen beschrijven. Dit maakte het Pruisische/Duitse leger tot een ongekend krachtige organisatie die in hedendaagse termen uiterst ‘resilient’ en ‘agile’ was. Dan wordt ook duidelijk waarom hier sprake is van een echte highperformance organisatie en welke mythen het Engelse en Amerikaanse leger op dit terrein in feite omgeven.
Contrary to the widely held cliché’s about ‘blind obedience’, Kadavergehorsamkeit and Prussian discipline, the German Army had, from the time of Moltke the Elder at the latest, always emphasized the crucial importance of individual initiative and responsibility, even at the lowest levels. – Martin van Creveld
De wat meer theoretische analyses worden telkens geïllustreerd met aansprekende cases uit de Tweede Wereldoorlog waardoor er een verdieping van inzicht ontstaat.
Je ziet het pas als je het doorhebt. – Johan Cruyff
Auftrakstaktik – Jaap Jan Brouwer – paperback – € 22,95 – 244 pagina’s – EAN: 9789463382830
Zie ook: Uitgeverij Aspekt
Bron: Management Boek
Foto: Management Boek/redactie
