Cameragegevens bewaren mag alleen als de wet dat toelaat. Dat geldt echter òòk voor het gebruik ervan. Door het niet wissen van deze opname gegevens en het gebruik maken ervan in een strafzaak, wordt inbreuk gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van de verdachte (privacy) gepleegd en dat mag niet volgens de bewijsuitsluitingsregels.
De Hoge Raad (hoogste rechter in Nederland) heeft besloten dat in sommige gevallen echter wel gebruik van cameragegevens mag worden gemaakt . De strafrechter moet wel eerst de ernst van de fout beoordelen en vervolgens bekijken of de privacy van de verdachte een rol speelt. Kennelijk heb je geen recht op privacy meer zodra je verdacht wordt van een strafbaar feit. Hierbij maak ik de aantekening dat een verdachte volgens ons recht (in de papieren werkelijkheid) onschuldig is totdat hij/zij is veroordeeld!
De in het wetboek van strafvordering opgenomen bewijsuitsluitingsregels hoeven kennelijk niet te worden toegepast zodra onrechtmatig optreden door politie en justitie bewijs oplevert. Daarmee wordt onrechtmatig optreden feitelijk door de Hoge Raad toegestaan. Weer een steen uit het fundament van onze rechtsstaat.
Voordat dit stukje werd geplaatst was er al kritiek! Daarbij werd aangegeven dat; ‘Misdaad mag met alle middelen worden aangepakt en bestraft!’. Ik verwijs uit veiligheids-overwegingen deze discussie door naar het forum…
Pas goed op uw privacy, voor u het weet is het weg!
Advocaat mevr. mr P.K. Willemsen, bron: NRC
