Vandaag, 30 januari, hebben de Samenwerkende Centrales van Overheidspersoneel in de sector Defensie (hierna bonden) een open brief gestuurd aan de Minister van Defensie. Aanleiding voor deze brief was de zeer suggestieve mail van de Secretaris–generaal aan al het actieve personeel van Defensie. Daarin werd op een zeer suggestieve wijze de schuld van het opschorten van het formele overleg bij de bonden neergelegd, en daarmee dus impliciet bij de werknemers van Defensie. Nota bene een mail van de Secretaris-generaal (SG), die geen enkele rol speelt in het traject van arbeidsvoorwaarden-onderhandelingen!
Hier volgt de tekst van de open brief van de Samenwerkende Centrales van Overheidspersoneel in de sector Defensie.
Onderwerp: Opgeschorte Arbeidsvoorwaardenoverleg
Mevrouw Hennis-Plasschaert,
Op donderdag 26januari jl. is tijdens het Sector Overleg Defensie (SOD) formeel bevestigd dat het Arbeidsvoorwaardenoverleg voor de Sector Defensie is stilgelegd. Hoewel in de aanloop naar voornoemd SOD het overleg al meerdere malen was opgeschort kreeg het tijdens deze laatste vergadering een geheel andere lading. ln de aanloop naar dit SOD was tijdens de diverse vergaderingen van de Werkroep Arbeidsvoorwaarden (WG AV) al komen vast te staan dat er een onoverbrugbare kloof zat (en voorlopig zou blijven) tussen hetgeen u bood en hetgeen de Centrales van Overheidspersoneel (CVO’s) als minimaal acceptabel betitelden. Langer doorpraten zou daar geen verandering in brengen. Sterker nog, de loonruimte die u kon bieden zou zelfs zonder alle verslechteringen en aanpassingen (zoals bijvoorbeeld de nieuwe diensteinderegeling met een daarbij behorend overgangsbeleid) niet eens in de buurt komen van waar de CVO’s aan denken.
Op vrijdag 27 januari jl. is hierover vanaf 12:00 uur door zowel Defensie als de CVO’s gecommuniceerd. ln uw berichtgeving dienaangaande herkenden de CVO’s zich niet, maar het is zeker niet uit te sluiten dat dit andersom ook het geval was.
Enige tijd na deze berichtgeving ontvingen wij echter zeer verontrustende berichten over een mail die door één van uw medewerkers, de Secretaris-generaal Wim Geerts, aan alle medewerkers is gestuurd. Dat de Secretaris-generaal überhaupt al een mail aangaande dit onderwerp aan al het defensiepersoneel stuurt is op zijn minst vreemd te noemen. U bent namelijk als werkgever persoonlijk verantwoordelijk en heeft de Hoofd Directeur Personeel gemandateerd om namens u het SOD voor te zitten. Als er dan al een mail gestuurd wordt is het op zijn minst gepast als u dat persoonlijk doet!
Men was daarnaast zeer verbolgen over de inhoud en teneur van de mail, met name doordat in deze mail de schuld van het opschorten van het arbeidsvoorwaardenoverleg bij de CVO’s werd neergelegd. Aangezien wij per definitie de werknemers vertegenwoordigen kregen uw medewerkers impliciet het verwijt dat de schuld bij hen lag.
ln de mail wordt zelfs gesuggereerd dat door het “weglopen” van de bonden het personeel nog langer in onzekerheid blijft over loonontwikkeling en de nieuwe diensteinderegeling. De steller realiseert zich klaarblijkelijk niet dat hetgeen u bood aan de CVO’s nooit door de leden als positief ontvangen zou worden en dus nooit tot een akkoord zou kunnen leiden. Ook het stilleggen van het Arbeidsvoorwaardenoverleg is een vorm van duidelijkheid. Het door u geboden pakket aan zoet en zuur werd door de CVO’s overduidelijk als ruim onvoldoende betiteld en in de mail wordt aangegeven dat Defensie veel van het personeel vraagt en dat daar wat passends tegenover hoort te staan. Daar is in datgene wat u maximaal bereid bent te bieden aan het Defensiepersoneel absoluut geen sprake van.
De steller eindigt met de volgende alinea: “U wacht al geruime tijd op duidelijkheid. Daarom hoop ik dat het overleg snel wordt hervat. Een akkoord over de arbeids-voorwaarden is in uw belang en dat van onze organisatie. Aan Defensie-kant bestaat de wil om er samen uit te komen. Daar blijven onze inspanningen dan ook op gericht.”
Als deze alinea op waarheid berust dan zouden alle inspanningen vanuit Defensie gericht moeten zijn op het zoeken naar voldoende budget en draagvlak om tot een evenwichtig arbeidsvoorwaardenakkoord te komen.
Feit is echter dat de CVO’s al meerdere malen hebben moeten vaststellen dat de werkgever het niet zo nauw neemt met de waarheid, het nakomen van afspraken of het respecteren van de gelijkwaardigheid tussen sociale partners. Wij zonden u daarover al eerder een brief waarop wij van u een antwoord ontvingen waarin de gevraagde duidelijkheid hierover volstrekt ontbrak.
Dit soort zeer tendentieuze mails worden door de meeste medewerkers én de CVO’s als zeer ongepast ervaren, worden zeker niet gewaardeerd en zullen de huidige sfeer en onderlinge relaties zeker niet ten goede komen.
Met hoogachting,
De Centrales
