Soms denk je dat je alles wel hebt meegemaakt, maar dan haalt de realiteit je in.
In gegeven geval krijgt een militair op woensdag avonds om 21:54 een email dat hij op die vrijdag is ontslagen. Hij leest dat bericht, niet zo verwonderlijk, pas de dag erna. Dus op de laatste dag dat hij formeel in werkelijke dienst is. Paniek!
Iedereen vraagt mij in zo’n situatie: kan dat zomaar? Het antwoord is dan simpelweg; ja, alles kan kennelijk tegenwoordig. Dagen daarna komt de formele (niet ondertekende…) beschikking met dezelfde mededeling. U bent ontslagen. Succes!
De militair in kwestie schrok zich uiteraard rot, omdat hij rekening hield met een overplaatsing en niet met ontslag. Hij liep vervolgens op de laatste dag van zijn militaire loopbaan naar de personeelsdienst. Zelfs hier werd (schoorvoetend) toegegeven dat 1 dag wel erg magertjes was, dus werd besloten om er dan maar 2 weken bij te doen. Ook hiervan kreeg de militair later een (wederom niet ondertekende) ontslagbeschikking thuis.
In de tussentijd was er bij de rechtbank te Den Haag een voorlopige voorziening aangevraagd. Bij defensie in Den Haag werd men toen wakker en begreep dat zelfs het AMAR in artikel 47 aangeeft dat de militair ten minste recht heeft op een (1) hele maand ontslagbescherming. Hierop werd een derde ontslagdatum voorgesteld. Deze beschikking heeft de militair nog niet mogen ontvangen. Hij zit dus (volgens mij) nog steeds in werkelijke dienst.
Ik ben er vrijwel zeker van dat in Nederland geen ambtenaar of burger op een dergelijke wijze wordt ontslagen.
Iemand die bereid is om zijn leven te geven voor zijn land en daarbij in den vreemde de waarden en normen van Nederland verdedigt, verdient toch beter?
U bent geïnformeerd!
