Tijdens een cursus Engels op de school voor Inlichtingen en Veiligheid vertelde een landmacht militair aan een kaderlid (raadsman) van de ODB dat zijn 14 jarige zoon aangehouden was. Dit gebeurde tijdens een voetbalwedstrijd van Vitesse waar hij een seizoenkaart voor heeft.
Zijn zoon zou volgens zeggen een kuipstoeltje kapot getrapt hebben. Hij werd daarop aangehouden door een van de stewards en gelijk overgedragen aan de politie. De vrienden van zijn zoon kregen geen gelegenheid om hun zijde van het verhaal te houden, want uit hun getuigenis zou zonneklaar blijken dat zijn zoon onschuldig was van het ten laste gelegde.
De seizoenkaart werd direct ingenomen en er zou ook en boete volgen van de voetbalclub. Van het hele gebeuren was geen proces verbaal ontvangen, en de procedures die zoals normaal gesproken nageleefd moeten worden, waren niet gevolgd. Inmiddels was er wel een brief ontvangen van de commissie stadionverboden met daarin de intrekking van de seizoenkaart.
Aangezien justitie er geen zaak in zag werd het hele geval afgedaan als een onterechte aanhouding, geen sancties dus ook geen geldige reden volgens, onze raadsman, om de seizoenkaart af te pakken.
De conclusie van onze raadsman was dat zijn KL collega op gesprek zou moeten gaan bij de betrokken instanties om een en ander opgehelderd te krijgen. Onze raadsman heeft later op de dag de stukken doorgelezen en het een en ander op papier voorbereid met adviezen en een schema die de collega mee kon nemen bij zijn gesprekken. Het advies van de raadsman was, kuipstoel kapot, echter er kan geen vandalisme worden vastgesteld of anderszins moedwillige vernieling, hooguit een WA verzekeringskwestie.
Aldus geschiedde, alle partijen tevreden. Zoonlief volgt weer vanaf een kuipstoeltje de verrichtingen van zijn voetbalclub.
