Het ambtelijk rapport ‘Niets doen is geen optie’ is gisteren verschenen. Dat gaat over de noodzaak tot ingrijpende veranderingen om de betaalbaarheid en beschikbaarheid van de ouderenzorg te behouden.
Ook ouderen zelf maken zich zorgen. Dat bleek uit het onderzoek van het Nationaal Seniorenpanel in opdracht van seniorenorganisatie KBO-PCOB. ‘Wie zorgt er straks voor u?’, deze vraag stond in het onderzoek centraal.
De onderlinge bereidheid van ouderen om elkaar te helpen is groot. Veertig procent van de 65-plussers helpt op dit moment weleens een andere oudere in de directe omgeving. Dat varieert van koken en boodschappen doen tot persoonlijke en medische verzorging. Maar liefst 88 procent van de ouderen is bereid om een ander te helpen. Ingrid Rep, directeur KBO-PCOB: “De wil om elkaar te helpen is er dus absoluut maar we weten dat er grenzen zijn aan dat wat mensen kunnen. Ook het aantal mantelzorgers neemt af.”
Het valt op dat de bereidheid tot mantelzorg afneemt als de relatie minder hecht is. Bijna twee derde van de mensen is bereid om iemand te helpen met aankleden of persoonlijke verzorging. Maar deze bereidheid is meestal beperkt tot de partner en (klein)kinderen. Voor ouders, broers en zussen of een goede vriend neemt de bereidheid al direct flink af.
Ook blijkt dat mensen niet goed voorbereid op ouder worden. Mensen denken niet goed na over de toekomstige woonsituatie en niet over mogelijke zorg en ondersteuning. Terwijl als er kinderen op komst zijn, mensen zich heel goed voorbereiden. De meeste mensen verwachten dat de zorg beschikbaar is als ze de zorg nodig hebben.
Dat deze werkelijkheid anders gaat worden laat het ambtelijk rapport duidelijk zien. De Seniorencoalitie (ANBO, KBO-PCOB, Koepel Gepensioneerden, NOOM, SOMNL) vraagt zich ten zeerste af of de voorgestelde bezuinigingen wel het gewenste effect zullen hebben.
De Seniorencoalitie maakt zich grote zorgen over de ouderen die de vaardigheden missen om de zorg zelf (of met familie en vrienden) te organiseren. De coalitie vreest dat zij tussen wal en schip vallen als de voorgestelde bezuinigingen in de zorg zomaar ingevoerd gaan worden.
Een ander voorstel is om te bezuinigen op dagbesteding en welzijn in plaats van hierin juist te investeren. Anneke Sipkens, directeur-bestuurder ANBO: “We weten dat mensen zich fijner en gelukkiger voelen als ze dichtbij anderen wonen en er plekken zijn om elkaar laagdrempelig te ontmoeten. Dat vermindert de vraag naar formele zorg.”
De Seniorencoalitie vindt dat de overheid tempo moet maken met het creëren van de goede randvoorwaarden voor goed ouder worden, zoals het bouwen van nieuwe woonvormen waar de onderlinge saamhorigheid van nature tot stand komt en door te investeren in activiteiten en ontmoetingen in de wijken.
Tekst: Persbericht Koepel Gepensioneerden / Redactie ODB
Afbeelding: Koepel Gepensioneerden / Redactie ODB