De gevolgen van de bezuinigingen bij de krijgsmacht zijn zo heftig dat voertuigen moeten worden gekannibaliseerd om nog onderdelen te hebben voor andere voertuigen. Ook zouden rupsbanden van goedkope merken worden besteld, om rupsvoertuigen maar rijdende te houden. Alleen voldoen die goedkope tracks niet altijd waardoor schade ontstaat. Dat melden bronnen rondom de krijgsmacht aan het Defensie-Platform.
Defensie is nog steeds bezig met het uitvoeren van de opgelegde bezuinigingen van anderhalf miljard euro. De vorig jaar door de politiek toegezegde miljoenen zijn dus geen extra geld voor de krijgsmacht, maar slechts een verzachting van de bezuinigingen.
Ondertussen wordt de 13e gemechaniseerde Brigade van de Landmacht omgevormd tot een Lichte Brigade. Zonder zwaarbewapende rupsvoertuigen zoals de CV90, maar met licht bepantserde Bushmasters en Mercedes-Benz terreinwagens zonder zware wapens. ‘A poor men’s army’ noemde een zegsman van Coalition for Defense het op het Defensie-Platform.
Militairen gaan veel minder op oefening. Landmachters doen – heel ouderwets – oefeningen alleen op de kaart, omdat er geen budget is om echt te trainen. Opleidingen van onderofficiren zijn de laatste jaren gehalveerd. Desondanks blijft de politiek veel van de mannen en vrouwen vragen. Met zeer veel verschillende missies, die het uiterste vergen van de mannen en vrouwen van de krijgsmacht.
- Van een krijgsmacht die het niet lukt om permanent een groot bovenwaterschip in de West te stationeren en die 75% van de onderzeedienst in onderhoud houdt.
- Van een krijgsmacht die met pijn en moeite net genoeg F-16’s in de lucht kan houden om ons luchtruim te bewaken.
- Van een krijgsmacht die niet altijd schepen paraat heeft om Russische eskaders te escorteren die door onze wateren varen.
- Van een krijgsmacht die al te lang doet zonder CAO zit.
- Van een krijgsmacht waarvan de infanterie minder goed beschermd en minder goed bewapend de taken moet gaan uitvoeren.
- Van een krijgsmacht die van twee voertuigen 1 moet maken om tenminste wat rijdend materieel te hebben.
De krijgsmacht loopt zo langzamerhand op haar laatste benen, voor zover deze nog niet zijn gekannibaliseerd. Terwijl de wereld om ons heen steeds onveiliger en onvoorspelbaarder wordt. Het is te danken aan het verantwoordelijkheidsgevoel, mentale weerbaarheid, de can-do-mentaliteit en misschien wel angst van de militairen dat onze krijgsmacht nog steeds in staat is om – ondanks het gebrek aan middelen en rammelende leiding– goede prestaties te leveren.
Je zou toch op z’n minst verwachten dat daar, na jaren van bezuinigingen, nieuwe visies, koerswijzigingen, missies en nog meer bezuinigingen, vanuit de politiek waardering tegenover zou staan in de vorm van enig reëel budget. Zodat rupsvoertuigen op goede tracks blijven rijden. Zodat we de vliegtuigen in de lucht kunnen houden. Zodat onze militairen goed kunnen oefenen voor de immense taken die ze wereldwijd voorgeschoteld krijgen.
bron: Defensie Nieuws.nl
