Houtje touwtje is weer helemaal in, zelfs bij de Amerikaanse marine. Na een onderbreking van tien jaar wordt namelijk aan de militaire academie weer les gegeven in het gebruik van de sextant voor navigatie. De US Navy hoopt hiermee een reserve systeem te hebben als vijandelijke hackers erin slagen toegang te krijgen tot de GPS-navigatiesystemen op marineschepen.
Met een sextant is het mogelijk om de positie te bepalen met behulp van de stand van verschillende (voor de waarnemer zichtbare) hemellichamen, zoals de zon, planeten en een aantal sterren. Door de hoek te meten tussen hemellichaam en horizon ontstaat, na toepassing van een aantal correcties, een hoogtelijn. Meerdere hoogtelijnen tezamen geven een positie. Daarnaast kan bijvoorbeeld de breedtegraad worden bepaald door de zon op zijn hoogste stand te ’schieten’ (middagbreedte).
Sinds de introductie van het Global Positioning System (GPS) is deze navigatiemethode echter compleet verouderd geraakt. Zo is het niet alleen makkelijker om via satellieten de positionering te laten bepalen, ook is het veel accurater. Met een sextant kan een geoefend navigator de positie tot op ongeveer 2 kilometer precies bepalen. Met behulp van GPS kan dat in een radius van enkele meters gebeuren. Er zijn twee verschillende nauwkeurigheidsniveaus bij GPS; voor militair gebruik is er de Precise Positioning Service (PPS) en voor gewoon gebruik is er de Standard Positioning Service (SPS). Waar SPS alleen gebruikmaakt van de C/A-code op het L1-signaal, maakt PPS ook gebruik van de P-code om een hogere nauwkeurigheid te verkrijgen.
In 2006 schafte de US Navy in haar opleidingen lessen voor het gebruik van de sextant dan ook af. Maar nu ook legers vele getrainde hackers in dienst hebben, denkt de top van de Amerikaanse marine dat het in elk geval goed is dat ook zonder GPS kan worden genavigeerd, in het geval cruciale verbindings- en computersystemen op een marineschip worden lamgelegd. Dus worden na jaren weer lessen gegeven in het gebruik van het al eeuwenoude apparaat.
De bruikbaarheid van alle toepassingen ligt volledig bij de autoriteit van degene die het systeem beheert. Europa is daarom, ondanks protesten van de VS, al bezig met een eigen Europees satellietnavigatiesysteem Galileo. Hiernaast heeft Europa vanaf 2004 een netwerk ontworpen zodat de nauwkeurigheid en integriteit van gps in Europa nog wordt vergroot, dit systeem heet European Geostationary Navigation Overlay Service (EGNOS) die voor luchtvarenden wordt gebruikt. Er bestaat ook een Russisch satellietnavigatiesysteem; GLObal NAvigation Satellite System (GLONASS) .
bron: Telegraaf/US Navy/ESA/ODB
